خونه که برم دلم برای اینجا خیلی تنگ میشه.
همینجایی که وقتی احساس تنهایی میکنم بهش میگم منزل ویران.
همینجایی که وقتی آدماش اذیتم میکنن بهش میگم خراب‌شده.
همینجایی که وقتی استادا اعصابمو از فرط سخت‌گیری خرد میکنن بهش میگم جهنم‌دره‌ای که توش قبول شدم!
به قول
قناری معدن، آدم خانه‌اش یک جاست؛ دلش هزار جای دیگر.
درباره این سایت